Nazwa wydawnictwa LSR jest jednocześnie skrótem programu. Składa się z pierwszych liter nazwisk La Mettrie, Stirner i Reich. Wydawnictwo LSR zajmuje się wyłącznie dziełami tych trzech autorów lub interpretacjami, twórczością innych autorów na ten temat. Celem jest skoncentrowanie się na L/S/R i ich stosunku do "Anarchizmu", który jest dalej przedstawiony w formie tez.

Julien Offray de La Mettrie (1709-1751) zasłynął jako autor książki »L'homme machine« (1748). W historii filozofii jest on przeważnie opisywany jako radykalny przedstawiciel materializmu mechanicznego.
Niesusznie! (d.o.)
[La Mettrie]

Max Stirner (1806-1856) znany jako autor książki »Jedyny i jego własność« (1845). Przeważnie jest przedstawiany jako radykalny indywidualista, anarchista, nihilista itp.
Niesusznie! (d.o.)
[Stirner]

Wilhelm Reich (1897-1957) był kilkadziesiąt lat zapomniany i dopiero w przededniu ruchów studenckich roku "68" został odkryty jako najbardziej radykalny psychoanalityk i głosiciel "rewolucji seksualnej". Potem w ramach New Age był traktowany za "odkrywcę orgonu" i "ojca psychoterapii ciała ".
Niesusznie! (d.o.)
[Reich]

W tym kontekście L/S/R należy rozumieć jako trzy fazy radykalnego myślenia, dla którego (oficjalnymi) reprezentantami są Diderot, Marx i Freud (D/M/F). Ci "postępowi" myśliciele D/M/F byli największymi filozoficznymi wrogami L/S/R. Dlatego zaciekle ich zwalczali. Ale nie robili tego publicznie na argumenty, co odpowiadałoby ich etosowi, lecz przy użyciu intryg, wprowadzania w błąd i przemilczania. W ten sposób udało im się usunść L/S/R w ich epoce z życia publicznego. Gdy późniejsze pokolenia znowu zauważały L/S/R , to w wyniku działań D/M/F et al., zastana realnie polityczna sytuacja uniemożliwiała, albo tylko z trudem pozwalała dostrzec konsekwentne uświadamianie L/S/R jako takie, nie mówią już o dzisiejszej transformacji ich myśli. L/S/R nie byli już postrzegani jako wrogowie, których obawiali się kiedyś D/M/F, lecz jako nieznaczące postacie z ich otoczenia.

L/S/R po starannym przygotowaniu i ocenie ich dzieł są kluczowymi postaciami w zrozumieniu degeneracji i stagnacji w ruchu oświeceniowym. Z drugiej strony, mimo "historycznego doświadczenia naszego stulecia (XX)", nie wskazują na postawę wiecznej rezygnacji conditio humana i współczesnego systemu społecznego jako the end of history.

Tu jest widoczny związek z anarchizmem, który przedmiotowo jak najbardziej istnieje, jeśli nawet L i R w historycznym anarchizmie nie odgrywali żadnej roli, a S przez znaczących teoretyków anarchizmu (Proudhon, Bakunin, Kropotkin et al.) wcale nie był traktowany jako ich poprzednik, raczej był zwalczany przez nich z tą samą zaciekłością, co przez Marxa (przez przemilczenie), podczas gdy nieliczni nominalnie powołujścy się na S przedstawiciele "anarchizmu indywidualistycznego", nie dostrzegali istoty jego nauki.

Myśliciele i anarchiści wszelkich odcieni zwykle obawiali się zajmować kluczowym problemem koncepcji świadomego i samodzielnego człowieka. Z wielu powodów postulowane dśżenie człowieka przez tysiąclecia do wolności servitude volontaire (La Boëtie (1577) poprzednik LSR) lub zniewolenie nie były gruntownie badane. To raczej było przyczyną usuwania L/S/R z życia, ponieważ byli o krok od praktycznego sukcesu. Widoczne dopiero dzisiaj, kiedy krytyczny obserwator zauważa szybkie polityczne zwycięstwa jako odbicia (D/M/F) i pyrrusowe zwycięstwa i anarchizm jako od dawna politycznie wygaszoną siłę, wydaje się, że przychodzi czas na L/S/R Đ- nie na rehabilitację, to jest oczywiste, lecz na odkrycie tych myślicieli jako tych, z pomocą których można osięgnęć większe zrozumienie przeszłości i reanimować sparaliżowane uświadamianie. Ta próba jest podejmowana za pomocą LSR- Projekt.